Leon de Bruijne, Remora

‘Remora’ is vernoemd naar een vis die ‘shark sucker’ genoemd wordt. De vis zet zich met een zuignap vast aan zijn gastheer, profiteert van zijn snelheid en geniet tegelijkertijd bescherming. Deze interactie is een symbiotische relatie. Preciezer gezegd is er sprake van commensalisme, een relatie tussen twee organismen waarbij de één profiteert van de ander die daar op zijn beurt geen last van ondervindt. Er is sprake van mutualisme wanneer beiden partijen voordeel hebben van de relatie. Denk aan­ de poetslipvis die leeft van parasieten van grotere vissen, die daar weer baat bij hebben. ‘Remora’ zuigt zich vast op de ramen van KASK en gaat een onbaatzuchtige symbiotische relatie aan met het gebouw en zijn bewoners door bij regen een cirkelvormige doorkijk te bieden.

‘Remora’ is named after a fish called the ‘shark sucker’. The fish attaches itself to its host with a suction cup, while traveling along and enjoying protection at the same time. This interaction is a symbiotic relationship. To be more precise, it is a matter of commensalism, a relationship between two organisms where one party benefits and the other suffers no harm. We speak of mutualism when both parties benefit from the relationship. Consider for instance the bluestreak cleaner wrasse. It feeds on parasites of larger fish, who obviously benefit from this. Engaging in a selfless symbiotic relationship with the building and its residents, ‘Remora’ sucks itself onto the windows of KASK, creating a circular peephole during rain.