Tim Taveirne, Stil(l)

twee
de stem
van de vrouw
op de radio
ze zegt
kaakslag

een
we zijn moe
we kloppen het zand
uit onze schoenen

Stil(l) is een tweestemmig lied over wat voorbij is. In hun zoektocht naar iets gemeenschappelijks nemen twee mensen afscheid van de dingen rondom hen. Ze stellen vragen, benoemen, herdefiniëren. Tussen einde en begin ligt onontgonnen ruimte verscholen.

two
the voice
of the woman
on the radio
she says
slap in the face

one
we are tired
we shake the dirt
out of our shoes

Stil(l) is a two-part song on what is no more. In their search for something they share, two people say goodbye to the things around them. They ask questions, name, redefine. Between an ending and a beginning, virgin space lies hidden.